งานปริทัศน์เกี่ยวกับความเอนเอียงที่พบในการทดลองทางคลินิกในปี ค.ศ. 1979 แสดงว่า ความเอนเอียงต่าง ๆ สามารถเกิดขึ้นได้ในงานวิจัยงานใดงานหนึ่งใน 7 ระยะ คือ[1]

1. เมื่อสืบหาข้อมูลที่มีอยู่แล้วในฟิลด์
2. เมื่อกำหนดและเลือกตัวอย่างงานวิจัย
3. เมื่อทำการทดลอง (เช่นการให้ยา)
4. เมื่อวัดค่าตัวแปรที่เป็นประเด็นศึกษา และผล
5. เมื่อวิเคราะห์ข้อมูล
6. เมื่อตีความหมายการวิเคราะห์ข้อมูล
7. เมื่อตีพิมพ์เผยแพร่ผลงานวิจัย

จริง ๆ แล้ว การที่มนุษย์ไม่สามารถดำรงความเป็นกลางได้โดยประการทั้งปวงเป็นแหล่งกำเนิดของความเอนเอียงต่าง ๆเป็นปัญหาที่เกิดบ่อยที่สุดในสังคมศาสตร์และวิทยาศาสตร์การแพทย์สาขาต่าง ๆ ซึ่งมักต้องใช้การทดลองแบบบอดสองทาง (double blind) เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาแต่ว่า ความเอนเอียงของผู้ทดลองก็สามารถเกิดได้ในวิทยาศาสตร์เชิงกายภาพอื่น ๆ เช่น เมื่อมีการปัดเศษค่าที่วัด